Αγριογούρουνο – Όπλο, φυσίγγι & προσκόπευση
25/09/2019Σίγουρα το κυνήγι του αγριόχοιρου είναι αυτό που τα τελευταία χρόνια κερδίζει συνεχώς έδαφος στις προτιμήσεις του Έλληνα κυνηγού.
Τόσο η πολύ μεγάλη εξάπλωσή του σχεδόν σε όλη την επικράτεια, όσο και η συγκίνηση της τουφεκιάς σε ένα μεγάλο θήραμα, προσελκύει κάθε χρόνο όλο και περισσότερους σε αυτό το μοναδικό κυνήγι.
Αυτή η μεταπήδηση πολλών κυνηγών από το κυνήγι των πτερωτών θηραμάτων ή του λαγού, στο κυνήγι του αγριογούρουνου, δημιούργησε νέες ανάγκες, νέες αναζητήσεις και σίγουρα ατέλειωτες συζητήσεις.
Κύριο θέμα αυτών των συζητήσεων, όπως σχεδόν για κάθε θήραμα, είναι το όπλο, το φυσίγγι αλλά και η ίδια η βολή σε ένα πραγματικά πολύ δύσκολο θήραμα.
Το αγριογούρουνο είναι ένα θήραμα σκληροτράχηλο, ανθεκτικό στους τραυματισμούς και με πολύ σκληρό δέρμα που προστατεύει τα ευαίσθητα σημεία του, που είναι και τα μόνα που αν το πετύχει η βολή, θα το καταβάλουν άμεσα.
Η άμεση καταβολή του αγριόχοιρου
Και η άμεση καταβολή του αγριογούρουνου από τη βολή έχει τεράστια σημασία για πολλούς λόγους.
Καταρχήν ο τραυματισμός ενός αγριογούρουνου, που δεν θα καρπωθεί η ομάδα, παρά τον υπερπληθυσμό τους σε κάποιες περιοχές, είναι από κάθε άποψη ένα πολύ μεγάλο λάθος.
Χρέος κάθε συνετού κυνηγού είναι η άμεση καταβολή του θηράματος, η αποφυγή άσκοπων τραυματισμών και η καταβολή κάθε προσπάθειας για την εύρεσή του.
Δεύτερο και εξίσου σημαντικό, είναι πως ο τραυματισμένος αγριόχοιρος, είναι πολύ επικίνδυνος τόσο για κυνηγό, όσο και για τα κυνηγόσκυλα της ομάδας, που πολλές φορές δε θα διστάσουν να πλησιάσουν το πληγωμένο ζώο, περισσότερο από όσο πρέπει με πολύ συχνό αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό τους, στην καλύτερη περίπτωση.
Πολλές φορές που ένα αγριογούρουνο χάθηκε τραυματισμένο μέσα στο πυκνό, είναι είτε γιατί χτυπήθηκε με «δράμια» σε μεγαλύτερη απόσταση από ότι έπρεπε, ή από κάποια επιπόλαια βολή ακόμα και με μονόβολο σε εξωφρενικές, πολλές φόρες, αποστάσεις.
Το καλύτερο και αποτελεσματικότερο φυσίγγι για το κυνήγι του αγριόχοιρου είναι σίγουρα το μονόβολο.
Αυτό που διαθέτει ένα μόνο βλήμα, μία βολίδα, (ένα μολύβι όπως κάποιοι το αποκαλούν) και όχι τα δράμια.
Βέβαια στην επιλογή του φυσιγγίου περά από τη δραστικότητα που έχει το καθένα, μεγάλο ρόλο παίζει και ο τόπος στον οποίο διεξάγεται το κυνήγι.
Σε περιοχές με πολύ πυκνό που οι βολές είναι κοντινές, σε αρκετές περιπτώσεις η χρήση δραμιών δεν είναι απαγορευτική, καθώς σε αυτές τις αποστάσεις η “φονικότητά” τους αλλά και τα πολλαπλά τραύματα που προκαλούν στο θήραμα, μπορούν να αποφέρουν το καίριο χτύπημα που αναζητάμε.
Σε πιο “ανοιχτές” περιοχές, που οι βολές γίνονται πάνω από τα 30 – 40 μέτρα, η χρήση του μονόβολου είναι μονόδρομος.
Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα σημαντικό στη βολή με μονόβολο, είναι η ακρίβεια.
Αν η βολή είναι εύστοχη, όλα τα μονόβολα που σήμερα βρίσκουμε στην αγορά της χώρας μας έχουν πολύ μεγάλα ποσοστά κινητικής ενέργειας για να καταβάλουν ένα μεγάλο κάπρο, ακόμα και μέχρι τα 100μ.
Το ζητούμενο είναι εμείς να είμαστε εύστοχοι, τα άλλα τα αναλαμβάνει το μονόβολο.
Μεγάλος στόχος …εύκολη βολή… το μεγάλο λάθος
Αυτό είναι το συχνότερο λάθος των περισσοτέρων κυνηγών και η συχνότερη αιτία μιας αποτυχημένης βολής.
Ακριβώς όπως και στα πουλιά, το μέγεθος του θηράματος ξεγελά τον άπειρο κυνηγό, τόσο για την απόσταση της βολής, όσο και για την ταχύτητα του ίδιου του θηράματος.
Ένα αγριογούρουνο κατά την δίωξη μπορεί εύκολα να πιάσει ταχύτητα που υπερβαίνει τα 40 χιλιόμετρα την ώρα σε ευθεία, αλλά ακόμα και σε απότομες πλαγιές ή ρέματα, η ταχύτητά του φτάνει εύκολα τα 25 με 30 χιλιόμετρα την ώρα.
Αυτό με απλά μαθηματικά μεταφράζεται σε 7 με 10 μέτρα το δευτερόλεπτο, δηλαδή πάνω κάτω το χρόνο που χρειάζεται ο μέσος κυνηγός για να σιγουρευτεί για τη σκόπευσή του και να πατήσει απλά τη σκανδάλη.
Άρα το μόνο σίγουρο είναι πως και η βολή στον αγριόχοιρο χρειάζεται προσκόπευση και σίγουρα άριστη γνώση και εξοικείωση με την ταχύτητα των φυσιγγίων μας, αλλά και πολύ προπόνηση.
Όταν μιλάμε για προσκόπευση στη βολή του αγριογούρουνου θα πρέπει να αναφερθούμε σε δυο σημαντικούς παράγοντες.
Ο πρώτος παράγοντας, που ισχύει πάνω κάτω σε όλα τα θηράματα, είναι η άριστη γνώση των φυσιγγίων μας.
Είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιούμε μόνο μια μάρκα φυσιγγίων, αυτή που έχουμε καταλήξει και μας ικανοποιεί η ταυτότητα και η διατρητικότητα και είναι αυτό με το οποίο έχουμε δοκιμάσει το όπλο μας και έχουμε μάθει τα “μυστικά” του.
Εδώ ισχύει ένας βασικός κανόνας, δοκίμασε όσα περισσότερα φυσίγγια μπορείς στο σκοπευτήριο, αλλά στο κυνήγι χρησιμοποίησε μόνο αυτό με το όποιο έχεις καταλήξει… πέρα από τους πρακτικούς και τεχνικούς λόγους…σημαντικός παράγοντας είναι και η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση που ένα δοκιμασμένο φυσίγγι μπορεί να μας προσφέρει.
Οι συνεχείς δοκιμές ενός φυσιγγίου βοηθούν στη γνώση της ακριβής ταχύτητας της βολής, της ευθυβολίας του, αλλά και τη διάτρηση που μπορεί να επιφέρει σε ένα σκληρό θήραμα ανάλογα με την απόσταση.
Δεύτερος παράγοντας είναι η ταχύτητα του αγριόχοιρου. Το να υπολογίσουμε με ακρίβεια την ταχύτητα του αγριόχοιρου, είναι δύσκολο όπως και αυτή των πουλιών, ειδικά τη στιγμή που η αδρεναλίνη λίγο πριν το πάτημα της σκανδάλης έχει ανέβει στα ύψη.
Εδώ η πιο καλή τακτική είναι αυτή που προτείνουν οι πιο παλιοί και έμπειροι… Αν το γουρούνι τρέχει σε απόσταση 50 μέτρα, ρίξε πάνω του ένα γουρούνι πιο μπροστά… και αυτός ο απλοϊκός τρόπος σκέψης στην πράξη φαίνεται ότι αποδίδει τα μέγιστα…
Εξίσου σημαντικό είναι κατά τη διάρκεια της τουφεκιάς το όπλο να κρατά την επιλεγμένη προσκόπευση με συνεχή κίνηση και να μη σταματήσει μετά την πρώτη τουφεκιά, αυτό δίνει τη δυνατότητα της άμεσης διόρθωσης στη δεύτερη και στην τρίτη μας βολή.
Η ακρίβεια της βολής
Εξίσου σημαντικός παράγοντας είναι η ακρίβεια της βολής.
Θα πρέπει η κάννη μας, για να έχουμε τη μέγιστη ακρίβεια που μπορεί να μας δώσει ένα μονόβολο, να είναι καθ’όλο το μήκος της κυλινδρική.
Αν διαθέτει τσοκάκια εσωτερικά βιδωτά ή εξωτερικά θα πρέπει να βιδώσουμε τον κύλινδρο, δηλαδή τα πέντε άστρα, ώστε η έξοδος της κάννης να είναι όση και ο αυλός σε διάμετρο.
Όμως στη επίτευξη της ακρίβειας συμβάλλει και η ύπαρξη ρυθμιζόμενων σκοπευτικών στο πάνω μέρος της κάννης (κλεισιοσκόπιο και στόχαστρο) σαν και αυτά που διαθέτουν οι κάννες τύπου SLUG που είναι ειδικά μελετημένες για βολή με μονόβολα.
Η κανονική κάννη με εξαεριζόμενη ρίγα από πάνω και το στόχαστρο (η μπίλια) στην άκρη, δεν είναι ό,τι το καλύτερο για την ακρίβεια στη βολή του μονόβολου, διότι αυτή η κάννη προορίζεται για βολή με σκάγια και όχι με μονόβολο.
Συνεπώς ο επιμελής και μερακλής κυνηγός του αγριόχοιρου που ασχολείται σοβαρά με αυτό, θα πρέπει να κάνει δοκιμές με το όπλο του και σε αποστάσεις 50, 75 και 100μ. για να δει ποιο μονόβολο αποδίδει καλύτερα.
Όταν το διαπιστώσει αυτό, τότε θα κάνει μια μεγάλη προμήθεια από αυτό τον τύπο του μονόβολου ώστε να ξέρει τι ακρίβεια διαθέτει το όπλο του με το φυσίγγι που του βάζει και να ξενοιάσει.
Η σημασία της διάτρησης…
Πολλές φορές, μια εύστοχη βολή σε ένα αγριογούρουνο δεν είναι αρκετή για να το καταβάλει.
Δεν είναι λίγες οι φόρες που κυνηγοί βρίσκουν σε θηρευμένους αγριόχοιρους, παλαιοτέρα τραύματα πολύ περισσότερο από δράμια αλλά και από μονόβολα κάποιες φόρες, τα οποία είτε έχουν επουλωθεί, είτε η βολίδα έχει καταφέρει ίσα – ίσα να περάσει το σκληρό δέρμα του, χωρίς να προκαλέσει την παραμικρή ζημιά σε οποιοδήποτε ζωτικό του όργανο.
Άρα σίγουρα ένα πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η διάτρηση που διαθέτει μια βολίδα. Στο κυνήγι του αγριόχοιρου τώρα, αυτό που πρέπει να κάνει ο κάθε κυνηγός είναι οι συνεχείς και εξαντλητικές δόκιμες σε όσους τύπους φυσιγγίων επιθυμεί να χρησιμοποιήσει στο κυνήγι του, τόσο για την ακρίβειά τους, όσο και για τη διατρητική τους ικανότητα.
