Οι Φάσες της έναρξης

29/09/2019

Η Φάσα για τους περισσότερους Έλληνες κυνηγούς είναι το κατεξοχήν θήραμα των μπασιμάτων του Οκτώβρη.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι για τους οποίους η έναρξη της κυνηγετικής περιόδου σηματοδοτεί και την έναρξη του κυνηγίου της.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αρκετά πουλιά που δεν έχουν ενοχληθεί κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ευνοήθηκαν από τις καιρικές συνθήκες και την ύπαρξη τροφής, παρέμεναν και ζευγάρωναν, ανέκαθεν, στους ορεινούς όγκους της βόρειας κυρίως Ελλάδας.
Την τελευταία, πενταετία παρατηρείτε μια συνεχή και σταθερή αύξηση του πληθυσμού των ντόπιων πουλιών, αλλά και μια διαφορετική γεωγραφική εξάπλωση που περιλαμβάνει πλέον και την Κεντρική αλλά και τους ορεινούς όγκους της Στερεάς.
Αυτή η αύξηση των πουλιών, οδηγεί πολλούς κυνηγούς να τις αναζητούν τις πρώτες μέρες της έναρξης, μαζί με τα τρυγόνια, ενώ κάποιοι ποιο φανατικοί και “ψαγμένοι” να συνδυάζουν την έναρξη αποκλειστικά με την αναζήτηση και το κυνήγι της.
Το κυνήγι της “ντοπιάρικης” φάσας, διαφέρει όμως πολύ με αυτό τον περασμάτων, και μοιάζει περισσότερο με αυτό του τρυγονιού.

Το κυνήγι της “ντοπιάρας”

Από τις αρχές Αυγούστου, αυτά τα “ντοπιάρικα” πουλιά σχηματίζουν μικρά κοπάδια και ξεκινούν τις μετακινήσεις για την εύρεση τροφής.
Εδώ να σημειώσουμε πως πολλά πουλιά είναι νεαρά σε ηλικία, “φετινές” όπως τις ονομάζουμε και αυτές είναι που δίνουν τις περισσότερες ευκαιρίες στον κυνηγό.
Ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, αρκετά πουλιά, ανακατεμένα σε κοπάδια με αγριοπερίστερα, κάνουν μικρές τοπικές μετακινήσεις από τις γειτονικές χώρες στα βόρεια σύνορα, για να τραφούν στους πλούσιους κάμπους, που αυτή την εποχή έχουν να τους προσφέρουν αφθονία σε σιτηρά αλλά και ηλιόσπορους, που τα τελευταία χρόνια οι καλλιέργειες τους καταλαμβάνουν χιλιάδες στρέμματα κυρίως στη β. Ελλάδα.
Αυτά τα πουλιά αναζητούν όσοι γνωρίζουν την ύπαρξή τους ή έχουν την τύχη να γνωρίζουν κάποιον στην περιοχή για να τους ενημερώσει για τις μετακινήσεις τους.

Η τροφή

Τις πρώτες εβδομάδες της κυνηγετικής περιόδου και πριν ξεκινήσουν τα μπασίματα του Οκτώβρη, ο μόνος τρόπος να εντοπιστούν οι φάσσες είναι να ανακαλύψει κανείς τον χώρο που τρέφονται.
Οι περισσότεροι γνωρίζουν την προτίμηση της φάσας στο βελανίδι, αυτό όμως αποτελεί μόνο λύση επιβίωσης για τη χειμερινή περίοδο που δεν υπάρχουν καλλιέργειες.
Η φάσα, όταν έχει επιλογή, δείχνει πολύ μεγαλύτερη προτίμηση στο καλαμπόκι, το βίκο, τα σιτηρά, ακόμα και κυρίως τα λιόσπορα.
Μικρά ήσυχα χωράφια που συνορεύουν με συστάδες ψηλών δέντρων ή καλλιέργειες μέσα σε δασικές εκτάσεις, είναι τα κατάλληλα σημεία για να τις αναζητήσουμε.

Ο Έβρος
Οι αχανείς και πλούσιες καλλιέργειες του νομού Έβρου, εκτός από τρυγόνια και ορτύκια, πολύ συχνά προσελκύουν και σημαντικό αριθμό σε φάσες από τη γειτονική Βουλγαρία.
Τα πουλιά αν δεν ενοχληθούν, παραμένουν στην περιοχή για αρκετό διάστημα, ενώ μετά την έναρξη μπαινοβγαίνουν για να τραφούν ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.
Ορμένιο, Πετρωτά, Ρύζια, Μεταξάδες και Δαρείο είναι περιοχές που μπορεί μαζί με τα τρυγόνια, να κρύβουν και ευχάριστες εκπλήξεις.
Χρυσούπολη
Το δέλτα του Νέστου είναι από τις πιο πλούσιες σε θήραμα περιοχές της βόρειας Ελλάδας.
Ο πλούσιος κάμπος από το Χρυσοχώρι έως τις Πηγές και το Ερατεινό προσελκύει αρκετούς κυνηγούς κάθε έναρξη και δεν είναι λίγες οι φορές που τους αποζημιώνει.
Σέρρες
Τις ίδιες εκπλήξεις μπορεί να συναντήσει κανείς και στο νομό Σερρών. Αρκετά συχνά, πουλιά από τα γειτονικά Σκόπια και τη Βουλγαρία επισκέπτονται τις καλλιέργειες, ορεινές και πεδινές, στην περιοχή από την Άνω Πόροια, τις Μουριές και το Δροσάτο, ενώ η απαγορευμένη περιοχή της Κερκίνης φιλοξενεί πάντα έναν ικανοποιητικό αριθμό πουλιών που εμπλουτίζει τις γύρω περιοχές.
Κοζάνη
Ο νομός Κοζάνης αποτελεί ίσως έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς για όσους αποφασίζουν να αναζητήσουν τις ντοπιάρες φάσες στην έναρξη.
Ο κάμπος της Πτολεμαΐδας, που ούτως ή άλλως είναι γνωστός για τα περάσματα ορτυκιών και τρυγονιών, σχεδόν κάθε χρονιά φιλοξενεί μικρά κοπάδια από φάσες και φασσοπερίστερα.

Γρεβενά
Μετά τις δεκαπέντε του Σεπτέμβρη που ανοίγουν οι ζώνες διάβασης των αποδημητικών, ο νομός Γρεβενών μπαίνει και αυτός στη λίστα όσων αναζητούν τα ντοπιάρικα πουλιά.
Ο κάμπος της Δεσκάτης αλλά και η περιοχή από την Άνοιξη, την Αγνάντια μέχρι και τον κάμπο της Καλαμπάκας, πολλές φορές φιλοξενούν αρκετά κοπάδια φάσες που όμως με το πέρασμα των ημερών γίνονται σχεδόν απρόσιτα.

Τα καρτέρια

Ο καλύτερος τρόπος για να κυνηγηθούν οι φάσες στον κάμπο είναι να παρακολουθήσουμε ποια χωράφια επιλέγουν τα πουλιά για να τραφούν.
Ανάλογα με την εποχή και τον καιρό, τα πουλιά δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο είδος καλλιέργειας και τα πιο πολύτιμα στοιχεία συνήθως μας τα δίνουν τα ίδια τα πουλιά.
Καθαρίζοντας τη “γούσα” από τα πουλιά που έχουν χτυπηθεί, μπορεί πολύ εύκολα να δει κανείς με τι τρέφονται στη συγκεκριμένη περιοχή και στη συνέχεια να στήσει τη φυλάχτρα του στην άκρη τού ανάλογου χωραφιού, προσπαθώντας να είναι απόλυτα εναρμονισμένη με το φυσικό τοπίο.
Υπομονή και αυτοσυγκράτηση είναι τα δύο στοιχεία που κυριαρχούν στο κυνήγι της ντοπιάρικης φάσας. Μπορεί να χρειαστεί να περιμένουμε αρκετές ώρες μέχρι να φανούν τα πουλιά.
Επιπλέον, τα πουλιά δεν έρχονται όλα μαζί και θα χρειαστεί αρκετή αυτοσυγκράτηση μέχρι να κατεβεί ολόκληρο το κοπάδι.
Η ηρεμία των πουλιών κρατάει μόνο την πρώτη μέρα της έναρξης. Από τη στιγμή που τα πουλιά θα τουφεκιστούν, γίνονται πολύ πιο επιφυλακτικά.

Φυσίγγια & εξοπλισμός

Μπορεί στην έναρξη οι θερμοκρασίες να είναι ακόμα αρκετά υψηλές, όμως η φάσα εξακολουθεί να είναι ένα σκληρό και επιφυλακτικό θήραμα.
Για αυτόν το λόγο, τα κατάλληλα φυσίγγια είναι αρκετά βαριά για την εποχή.
Φυσίγγια 34 ή 36 γραμμαρίων, με 6 ή 7 νούμερο σκάγια δίνουν αρκετά μεγάλη πυκνότητα στην τουφεκιά ώστε να καταβληθεί αυτό το σκληρό θήραμα, ενώ το ίδιο σημαντική εξακολουθεί να είναι η παραλλαγή και η φυλάχτρα γιατί τα ντοπιάρικα πουλιά είναι εξίσου επιφυλακτικά και καχύποπτα, ειδικά μετά τις τουφεκιές των πρώτων ημερών.

Το δίλλημα…

Είναι σίγουρο πως τα ντόπια πουλιά, θα “κατεβάσουν” και τα πουλιά των μπασιμάτων…
Γι΄ αυτό καλό θα είναι ο κυνηγός να δείχνει αυτοσυγκράτηση και να μην “ξετοπίσει” με άσκοπες τουφεκιές τα πουλιά.
Ποτέ δεν πρέπει να βάζει σκοπό να τα “τελειώσει” η να κάνει “νούμερο” στις ντοπιάρες φάσες, δυο – τρία πουλιά στην έναρξη είναι αρκετά για να αποζημιώσουν έναν ευσυνείδητο κυνηγό… άλλωστε ο Οκτώβριος δεν είναι μακριά και εκεί θα έχει κάθε ευκαιρία να γεμίσει την πουλιάστρα του.
Του Ανδρέα Καραγιάννη